rare-jongens-die-britten.reismee.nl

Eerste helft van Texel

Eilanden, Boudewijn Buch had er een eindeloze fascinatie voor. En ook wij vinden eilanden iets bijzonders. En daarom bezoeken we ze graag. Als we alleen al de Engelse eilanden noemen die we hebben bezocht, valt dat daaruit af te lezen: Ilse of Wight, Man, Skye, Islay, Harris, Lewis, Orkney en dan nu Guernsey en Jersey. Of we Sark er nog aan toevoegen, moet blijken. Want Eilanden hebben wel een onhebbelijkheid, ze zijn door al dat water lastig bereikbaar.

Gisteren arriveerden we op Jersey, een eiland grofweg twee keer zo groot als Texel Het is 15 kilometer breed, 10 lang en heeft een boogvormige baai waar de hoofdstad St Helier aan ligt. Ondanks de bescheiden grootte, wonen er toch zo’n 100.000 mensen. En dat is op een vrijdagmiddag in de stad goed te merken, het is dat of het feit dat er gewoon heel weinig terrassen zijn dat we moeite hebben om twee stoelen en een tafel te vinden. Gedoe.

Uiteindelijk kunnen we gin-tonics drinken bij het stadsmuseum, waar - om het thema leven te houden - weer een bruiloft is. Dit keer niet een van de familie bouwvakker met de familie bouwvakker, maar gewonen mensen waar weinig op aan te merken valt, qua iuitdossing.

Nadien gaan we Italiaans eten en dat is ook lastig. Druk en vol en zelfs in het restaurant waar we kunnen aanschuiven, is het een beetje puzzelen. Toch gelukt, prima voer, dikke pret.

In de keuze voor straatnamen, plaatsnamen en de onderlinge taal, merken we de grote invloed van het 22 kilometer verderop liggende Frankrijk. Dat is overigens niet aan de croissants in de guesthouse te merken, maar goed, niet iedereen kan goede croissants bakken. Dat is een kunst waar je een lastige taal met veel Q’s voor moet spreken.

Het guesthouse is overigens weer heel Brits. Had zo in Brighton kunnen liggen. Of in Hastings. Of Harwich. Als het maar aan de kust is, want aan de vogels te horen en aan de auto te zien, zitten hier meeuwen. Dat Britse van het guesthouse is prachtig Brits. Een hekje, dan een paar meter beton tot de voordeur en direct erachter dik tapijt in de hal en op de trap. Links van de ingang een kamer met ontbijttafeltjes, daarachter een met grote banken en dikke stoelen; de lounge. Boven een wirwar van gangen naar kamers, waar de volgende ochtend toch zeker zo’n persoon of 12 tevoorschijn komt.

Na het ontbijt, dat op de voor zaterdagen bijzonder ongunstige tijd van voor negenen wordt geserveerd, rijden we de stad uit, op weg naar het noorden. Daar moet een kleine, stille camping zijn die er is. We checken in en voeren de hond niet (dat wordt met zoveel woorden op een aanplakbiljet duidelijk gemaakt. We hebben ook helemaal geen brokken bij ons.

Na het ritueel van het opzetten van een tent van 30 kilo, komen we even bij en gaan we het eiland per auto verkennen. Twee keer Texel betekent keuzes maken, we kiezen voor rechtertexel, daar ligt een grafheuvel van 5500 jaar oud. Moeten we zien, want we zijn bij Skara Brae geweest, Stonehenge, Avebury, Standing Stones of Callanish, Newgrangeen natuurlijk ons eigen Drenthe.

Dus wij naar La Hougue Brie. En inderdaad, erg indrukwekkend. Een grafheuvel, met een gang naar de zon op 21 juni gericht (deden ze vaker, die prehistoorlingen) die lekker laag is. Zo’n 1 meter 40 hoog. Goed voor je rug om 25 meter zo gebukt te lopen. Hadden die lui zelf natuurlijk geen last van.

Omdat het allemaal nog niet genoeg was, hebben ze er in de 12e eeuw bovenop nog een kapel neergezet. Ook maar bezocht, als je dan toch in de buurt bent.

Over in de buurt gesproken, naast een fascinatie voor eilanden, is er ook een voor vuurtorens. Op alle eilanden die we bezoeken, gaan we ook even naar de punten waar deze zijn,. Helaas voor rechtertexel, daar zijn geen bijzondere exemplaren te vinden.

Een klein uitstapje naar de andere kant, hebben we ook al even gemaakt. De lavandeltuin bij Saint Brelade, dat wil zeggen, Mariella heeft dat bezocht. Zelf heb ik langdurig een bankje getest in de theetuin, daarmee eens te meer bewijzend dat ik weliswaar van eilanden houd, maar nog steeds niks met tuinen heb.

Morgen uitstapje naar Guernsey, hebben ze vast ook prachtige tuinen.

Reacties

Reacties

Johan van Alphen

Vergeet niet het kleine mozaïekkerkje te bezoeken. Helemaal gemaakt van scherven keramiek.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!